"სინაგოგა" (ებრაული სალოცავი) - ბერძნული სიტყვაა, კულტმსახურებისათვის კრებას, შეკრებას ნიშნავს. სინაგოგა დიასპორის ფენომენია და ჯერ კიდევ ბაბილონელთა მიერ "პირელი" ტაძრის დანგრევას (586 წ. ჩვ. წ. ა.) უკავშირდება. ტაძრის აღდგენის შემდეგ, გარდა ღვთისმსახურებისა და ლოცვისა სინაგოგა შეკრების და სწავლების ადგილად გადაიქცა. ხოლო რომის იმპერატორ ტიტუს ვესპასიანეს მიერ ჩვ. წ. ა. 70 წელს, ბოლო ტაძრის დანგრევის შემდეგ სინაგოგამ თავისი ფუნქცია საბოლოოდ აღიდგინა. სინაგოგის მშენებლობისას აუცილებლად ითვალისწინებენ, რომ მისი მთავარი კედელი დანგრეული ტაძრისკენ იყოს მიმართული თუ ის ისრაელში იგება და იერუსალიმისკენ - თუ სხვა ქვეყანაში.
ზომა: 30X40
შალომ კობოშვილის კატალოგი